Komu nie są na rękę Jednomandatowe Okręgi Wyborcze?

JOW to najprostszy i najlepszy sposób wybierania parlamentarzystów.
Najprostszy ponieważ trudno wyobrazić sobie bardziej naturalną zasadę niż ta, że zwycięzcą zostaje osoba, która uzyskała najwięcej głosów.
Co prawda w dziedzinie polityki nie sposób stwierdzić, że jedno rozwiązanie jest zawsze lepsze niż inne, jednak empirycznym dowodem na skuteczność JOW jest to, że stosują go najważniejsze państwa Europy: Wielka Brytania i Francja, najpotężniejsze mocarstwo świata – USA oraz najludniejszy kraj demokratyczny – Indie.

Wprowadzenia JOW-ów chce dziś już ponad 70 proc. społeczeństwa (badanie Homo Homini – 19.12.2013 r.). To sprawia, że oprócz racji merytorycznych mamy moralny obowiązek dołożenia wszelkich niezbędnych starań, by nasze wspólne marzenie o sprawnie i etycznie rządzonej Polsce zostało w końcu zrealizowane.

Przeciwnikami systemu JOW w Polsce są dzisiaj wyłącznie przedstawiciele większości Partii z uwagi na zagrożenie odcięcia od źródła finansowania z podatków publicznych.

 

https://youtu.be/BNqg1Mpr_hI

 

Co wnoszą Jednomandatowe Okręgi Wyborcze?

1. Swoboda kandydowania
   Równa swoboda indywidualnego kandydowania dla każdego obywatela, który otrzyma pisemne poparcie co najmniej 10 wyborców danego okręgu.
2. Podział Polski na 460 jednomandatowych okręgów
   Niewielkie okręgi wyborcze to realna możliwość bezpośredniego kontaktu posła z wyborcami podczas kampanii oraz całej kadencji. Wyborcy mogą kandydatów poznać i porównać bez dominującej roli mediów. Kampania wyborcza jest tania, a szanse wyborcze niezamożnych i bogatszych kandydatów stają się porównywalne.
3. Jedna tura głosowania
   Posłem zostaje kandydat, który uzyskał zwykłą większość głosów, nie ma potrzeby przeprowadzania drugiej tury wyborów.
   Wybieranie w jednej turze głosowania:
   • jest proste, tanie i daje jasne dla wyborcy rozstrzygnięcie wyłaniające posła
   • ogranicza partyjne manipulacje, nieodłączne przy wyborach dwuturowych
   • mobilizuje wyborców do jednoznacznego poparcia konkretnego kandydata
4. Finansowanie wyłącznie ze środków niepublicznych, z równym limitem dla każdego kandydata
   W jednomandatowych okręgach kluczowego znaczenia nabierają spotkania kandydata na posła z wyborcami. Pieniądze stają się mniej istotne. Nie zmienia to jednak faktu, iż osiągnięcie równych szans w wyborach dla kandydatów niezależnych i partyjnych wymaga wyznaczenia równego limitu wydatków.
5. Monitoring głosowania i liczenia głosów
   Obywatelski i medialny monitoring głosowania trwający od jego rozpoczęcia, aż do dostarczenia urn do Okręgowej Komisji Wyborczej.
   Następnie monitoring publicznego liczenia głosów, z udziałem kandydatów, ich pełnomocników i członków komitetów wyborczych
6. Więcej na JOW.pl